هشتمین دو سالانه مجسمه سازی چه رویکردهایی خواهد داشت؟ | در نشست خبری هشتمین دو سالانه مجسمه سازی درباره تغییراتی که برگزاری این دوره در پیش گرفته، معیارهای‌های انتخاب آثار و نحوه برگزاری دو سالانه صحبت شد. همچنین در بخشی از این نشست به مجوز فعالیت مجسمه سازی پرداخته شد.

هشتمین دو سالانه مجسمه سازی چه رویکردهایی خواهد داشت؟ | به گزارش آتلیه اثرهنری به نقل از ایسنا، نشست خبری هشتمین دوسالانه مجسمه سازی صبح امروز جهت تبیین دیدگاه‌های تازه خود درباره این رویداد با حضور عباس مجیدی (رییس انجمن مجسمه سازان)، محمود بخشی (دبیر دو سالانه)، محمود محرومی ( دبیر اجرایی دو سالانه) و اردشیر میرمنگنه (معاون امور هنرهای تجسمی) صفا سبطی (دبیر انجمن مجسمه‌سازان) در ساختمان شماره دو خانه هنرمندان برگزار شد.
 
در ابتدای این نشست مجیدی گفت: بینال هشتم از ابتدا مسیری طولانی را طی کرد. نزدیک به یک سال است که برای پیش بردن آن تلاش می‌کنیم. قصد داریم بستری را ایجاد کنیم تا در وضعیت کنونی درک هنرهای تجسمی به ویژه در حوزه مجسمه‌سازی به وجود بیاید. با برگزاری بیش از ۲۰ جلسه سعی کردیم به بینال بپردازیم و ضعف ها قوت‌های آن را بشناسیم. از ابتدا فراهم ساختن وضعیتی مناسب برای ایجاد بستری برای درک بهتر هنر مجسمه‌سازی بودیم و لازم بود از نقطه نظرات مختلفی از هنرمندان درباره این رویداد داشته باشیم، به همین دلیل به بررسی بینال‌های گذشته پرداختیم و با طرح موضوعات بنیادی، امکان کیوریتوری یا فراخوان بودن آن را سنجیدیم و در نهایت تلفیقی از فراخوان و کیوریتوری که در راستای تعامل با هنرمند است، برگزیدیم. بینال هشتم در یک بستر کاملا پژوهشی شکل گرفت و در نهایت با انتخاب دبیر طبیعی است که تفاوت‌هایی را شاهد باشیم.

وی تاکید کرد: هشتمین دوسالانه ملی مجسمه‌سازی تهران در بستری کاملا پژوهشی شکل گرفته است و شاهد تعامل خلاق هنرمند، کیوریتور و مخاطب خواهیم بود.

او در ادامه درباره برخی از تغییرات کلی که این دوره از دوسالانه در پیش گرفته از جمله تولید آثار در فضای باز و در تعامل با جامعه، حضور کیوریتور به عنوان مشاور در کنار هنرمندان، حذف بخش رقابتی از این دور که آنها را با مشکلات مالی مواجه کرده است، برگزاری این دور در تپه‌های عباس آباد، کمک‌های ارشاد و تعدادی دیگر از نهادهای دولتی برای برگزاری دوسالانه و … صحبت کرد.

بیشتر بخوانید : فراخوان هشتمین دوسالانه مجسمه سازی تهران

او درباره علت انتخاب تپه‌های عباس‌آباد برای برگزاری دوسالانه گفت: وقتی که باغ کتاب را دیدیم، متوجه شدیم که می‌تواند امکان استفاده خوبی به ما بدهد. درواقع حتی می‌توانیم از ایستگاه مترو تا خود تپه‌ها آثار را قرار دهیم و فضا به گونه‌ایست که تعامل خیلی خوبی با مخاطب خواهیم داشت. فضای موجود در داخل و محوطه بیرونی باغ کتاب بسیار مناسب است و ما نیز بخش وسیعی از فضای بیرونی باغ کتاب را در اختیار داریم که از هر دو گزینه استفاده خواهیم کرد.

از مجیدی سوال شد که بهتر نیست اکنون که هشتمین دوره برگزاری دوسالانه است یک آیین نامه مشخص داشته باشد و هر سال تغییراتی در نحوه برگزاری اعمال نشود؟ او گفت: اگر بتوانیم یک دبیرخانه ثابت داشته باشیم مسیر بهتر و سریع‌تری را  پیش خواهد رفت. آیین نامه داریم هم در ارشاد و هم انجمن. ما دائم به رویکرد معاصر تاکید می‌کنیم. آیین نامه گاهی اوقات دست و پای ما را می‌بست و ما را از اینکه معاصر باشیم دور می‌کرد و مدام به مدرن بودن هل می‌داد.

همچنین مطرح شد که امسال انجمن مجسمه سازان با حاشیه‌های زیادی روبرو بود و درواقع با برخی از فلالیت‌های خود پرحاشیه‌ترین انجمن هنری بود.
او در این باره توضیح داد: انجمن کاملا مستقل است و در بحث ثبتی و کارهای حقوقی زیرنظر ارشاد است. ما حمایت‌هایی را از ارشاد گرفته‌ایم و می‌گیریم. ما پرکار ترین انجمن هستیم نه پر حاشیه‌ترین؛ چون طبیعی است که وقتی در  شرایط حاضر تغییراتی را به وجود بیاوریم با حاشیه روبرو خواهیم بود. ما حمایت‌های خیلی جدی را از ارشاد داشته‌ایم و تغییراتی هم که صورت گرفته با همفکری اعضای مجسمه‌ساز انجمن بوده است.

در ادامه بخشی درباره دوسالانه بیان کرد: ایده اصلی پشت این تغییرات رقابتی نبودن دوسالانه است و این بار به جای اینکه تنها نتیجه کار را در غالب چند اثر مجسمه‌سازی ببینیم، پروسه تولید آثار را دنبال خواهیم کرد. جشنواره‌ها و بینال‌های مجسمه‌سازی زیادی داریم که برگزار می‌شوند و بهتر است که این بار یک قدم جلوتر برویم و به مسائلی فراتر از آنچه که مجسمه ‌سازی شهری و شهرداری می‌پردازد، بپردازیم. این دوره تم یا موضوع خاصی نداریم. موضوع به نظر من به فرمایشی بودن هنر بر می‌گردد که هنرمند اثری را با توجه به سفارشی که به او شده مثلا برای یک میدان بسازد، گرچه که هنرمند خودش موضوع را می‌سازد و این به جهان بینی او بر می‌گردد. امیدوارم بتوانیم این کار را انجام دهیم و به سمتی برویم که به موضوعاتی بپردازیم که تا به حال کار نشده است. این دوره در نهایت یک کار تجربی است.

او اضافه کرد: در این دوره استودیو ویزیت خواهیم داشت. درواقع مخاطب می‌تواند اسناد تصویری مراحل ساخت آثار را در فضای مجازی یا در سایت مشاهده کند. البته اینکه آثار در یک دوره سه تا چهار ماهه در فضای باز با حضور کیوریتورها ساخته می‌شوند.

ترجیح ما این است که به جای کار نمایش آثار تمام شده تمام شده، مخاطب بتواند پیشرفت کار یا رشد ایده هنرمند و باز شدن یک کار هنری را در لابراتوار ببیند.

بخشی همچنین درباره محدودیت تعداد آثار گفت: فضا آن قدر بزرگ است که نمی‌دانم چه تعداد و ابعادی حضور خواهند داشت ولی محدودیت خاصی نخواهیم داشت. محدودیت ما برای پذیرش کارها، بودجه‌ایست که خواهیم داشت. سعی می‌کنیم از تمام پتانسیل‌های خود استفاده کنیم. امیدوارم بتوانیم ۷۰ تا ۸۰ اثر را شرکت دهیم. در کل مجسمه سازی گران است و ما زمان محدودی داریم. بحث کیوریتوری در این دوره تازه است و به عنوان هم فکر و مشاور حضور خواهد داشت. امیدوارم از این همکاری استفاده کنیم. کار گروه‌ها در حال شکل گیری هستند که یک فراخوان نیز برای آن منتشر خواهد شد که کیوریتورها و هنرمندان بتوانند به صورت داوطلبانه شرکت کنند.

از او سوال شد که حین ساخت آثار ممکن است ایده برخی از هنرمندان شکست بخورد، آیا این آثار را نیز نمایش خواهید داد؟ بخشی گفت: به هر حال اثری که شکست بخورد تجربی است. من دوست دارم که آنها را نیز نمایش دهیم و مخاطب ببیند که هنرمند چگونه تلاش کرده و او نیز گاهی ممکن است شکست بخورد. در کل تلاش ما برای نشان دادن پروسه تولید آثار است و چون تجربی است و امکان شکست خوردن آنها نیز وجود دارد. اگر انجمن اجازه دهد این آثار را نیز نمایش خواهیم داد.

بیشتر بخوانید : فراخوان هشتمین دوسالانه مجسمه سازی تهران

در همین راستا مجیدی گفت: ما دخالتی در انتخاب آثار نداریم. دبیر و داوران می‌توانند آثار شکست خورده را نیز نمایش دهند و ایده خوبی است؛ چون در روند تولید اثار بینال حضور داشته ولی در نهایت نوفق نبوده‌اند.

در بخش دیگری از نشست بحث مجوز فعالیت مجسمه سازی مطرح شد که اردشیر میرمنگنه درباره آن و مشارکت ارشاد در برگزاری دو سالانه گفت: مجوزه کاربردهای مختلفی دارند و با نهادهای مختلفی در ارتباط خواهند بود. این مجوز نیز تنها برای همکاری هنرمند با نهادهای دولتی و یا تاسیس کارگاه است. همچنین ارشاد هر کسی هنرمندی را که انجمن برای گرفتن مجوز تایید کرده باشد می‌پذیرد و دخالتی ندارد. این مجوز تنها برای سهولت کار هنرمندان برای فعالیت با برخی نهادهای دولتی است؛ چراکه برای این کار به امضای یک ارگان رسمی و دولتی نیاز دارند.

او ادامه داد: برگزاری تخصصی دوسالانه‌ها رویکرد حال حاضر اداره کل است که آن را به مراکز تخصصی یعنی انجمن ها می‌سپارد. فقط تاکید کرده که این رویدادها را به صورت فراگیر و برای همه جامعه برگزار کنند که این انجام شده است.

در ادامه، محرومی گفت: کلید واژه اصلی ما در فراخوان کلمه روند است که از واژه فرآیند به آن رسیدیم؛ چون هم گذشته و هم آینده را در خود دارد. هنرمندان باید پروژه‌های فکری خود را بفرستند و در فرصت سه یا چهار ماهی که شکل گیری نمایشگاه زمان می‌گیرد استودیو ویزیت خواهیم داشت و با هنرمندان در ارتباط خواهیم بود و روند کار آنها را رصد می‌کنیم.

او همچنین درباره سرنوشت آثار این دوسالانه گفت: قصد داشتیم در این دوره هنر از فضای بسته خارج شود و در یک فضای مردمی‌تر قرار بگیرد و مردم خواسته یا ناخواسته با ساخت آثارمواجه شوند. البته آثار هم در فضای داخلی هستند و هم بسته. بعضی از کارها شاید بتوانند در فضای باغ موزه قرار بگیرند و خریداری شوند ولی قطعی نیست.

مجیدی در این راستا گفت: این آثار صرفا ماندگار نیستند و برخی از آنها چیدمان هستند و پس از مدتی از بین می‌روند. ولی برخی نیز ماندگار هستند و صرفا برای حضور در بینال.
در پایان نیز صفا سبطی باری دیگر توضیحاتی را درباره بیناب مطرح کرد.

 هشتمین دوسالانه مجسمه سازی تهران اعلام فراخوان داده است و در ماه های آتی در تهران برگزار خواهد شد.

بازدیدها: 11