سه هنرمند ایرانی در دوسالانه ونیز | ایران با سه هنرمند “از بودن و سرودن” را به دوسالانه ونیز می‌برد / افتتاح پنجاه و هشتمین دوسالانه هنر ونیز از 21 اردیبهشت

سه هنرمند ایرانی در دوسالانه ونیز | به گزارش آتلیه اثرهنری به نقل از هنرآنلاین؛ پنجاه و هشتمین بینال هنر ونیز، بیست و یکم اریبهشت‌ماه آغاز به کار می‌کند و ایران با سه هنرمند در این رویداد معتبر جهانی حاضر است. 

هادی مظفری، مدیرکل هنرهای تجسمی که با حکم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان کمیسیونر ایران در بینال ونیز منصوب شده است. با اعلام این مطلب که عنوان غرفه جمهوری اسلامی ایران در این دوره “از بودن و سرودن ” نام دارد؛ گفت: پنجاه و هشتمین بینال هنر ونیز، 21 اردیبهشت‌ماه مصادف با 11 می 2019 در Fondaco Marcello شهر ونیز ایتالیا با عنوان “باشد که در زمانه‌­ی جذابی زندگی کنی” به طور رسمی گشایش می­‌یابد. “از بودن و سرودن” نام غرفه و نمایشگاه جمهوری اسلامی ایران در این دوره است که از صلح خواهد گفت و ترسیم جهانی بهتر برای زندگی.

مظفری با ذکر این نکته که عنوان غرفه جمهوری اسلامی ایران بر اساس شعری از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی که نشان از رویش و امید به آینده دارد، انتخاب شده است اضافه کرد: براساس عنوان نمایشگاه بین‌المللی ونیز (باشد که در زمانه‌­ی جذابی زندگی کنی)، نمایشگاه “از بودن و سرودن” ایران ستایشی‌ست بر زندگی و لحظات ارزشمند زیسته شدن در اکنون و همچنین آینده. این نمایشگاه پیام‌آور صلحی‌ست از سمت جامعه‌ و فرهنگ درخشان ایرانی که رسانه‌های دنیا کمتر به آن پرداخته‌اند.

هادی مظفری درباره گفته “راف روگوف”، کیوریتور بینال بین‌المللی ونیز، در نشست مطبوعاتی نمایشگاه که پنجاه و هشتمین بینال ونیز را در ضدیت با دیدگاه دونالد ترامپ از جهان معرفی کرد.، گفت: حضور ایران در این دوره به خصوص، بسیار حایز اهمیت است. گرچه جهان سیاسی با تمام قدرت، فشارهایش را بر ایران اعمال می‌کند و سعی در تنگ کردن هر چه بیشتر عرصه دارد، اما چشمه جوشان فرهنگ و هنر ایران همچنان قدرتمند به فعالیت و آفرینش ادامه می‌دهد.

مظفری ادامه داد: در این دوره، هنرمندان بر اساس یک فرآیند دقیق انتخاب شدند و  آثار سه هنرمند که با زبان و نشانه‌های جهانی در گفت‌­وگوست و به دنیای هنر معاصر جهان نزدیک‌تر است به ونیز خواهد رفت. هنرمندان بر اساس آرای هیات انتخاب، متشکل از حسن سلطانی رییس دانشگاه هنر، محسن سلیمانی مدرس دانشگاه، فرح اصولی هنرمند، امیر سقراطی پژوهشگر، منتقد و هنرمند، احسان آقایی رییس موزه هنرهای معاصر تهران، علی بختیاری به عنوان کارشناس هنری و اینجانب به عنوان کمیسیونر نمایشگاه، انتخاب شدند. معیارهای اصلی انتخاب هنرمندان، تابعیت و سکونت در ایران و توجه به استان‌ها و حضور نماینده بانوان هنرمند در این رویداد بوده است.

وی از هیات انتخاب و کارشناسانی که تاکنون برای انتخاب هنرمندان، نظرات و مشورت داده‌اند قدردانی کرد. او اظهار داشت: در ابتدا 30 کارشناس هنری، مدرس دانشگاه، کیوریتور برجسته کشور انتخاب و از آنها خواسته شد، سه هنرمند را با اولویت و امتیاز به شورا معرفی کنند و در نهایت بر اساس امتیازهای هر هنرمند، طرح، ایده و زبان جهانی آثاری که بالاترین امتیازها را به دست آوردند، انتخاب شدند. این سه هنرمند در رشته‌های مختلف با ستایش شکوه بودن و زمان، هویت و خاطره، واقعیت و رویا، هنر ایران را به نمایش خواهند گذاشت.

وی افزود: “از بودن و سرودن” آثاری از رضا لواسانی، سمیرا علیخانزاده و علی میر‌عظیمی را به نمایش خواهد گذاشت و رضا عابدینی طراح گرافیک این رویداد است.

 رضا لواسانی متولد 1341 تهران است. او هنرمندی‌ست که در مدیوم‌های گوناگونی فعالیت دارد و  چیدمان “زندگی ” را به ونیز پنجاه و هشتم می‌آورد. لواسانی ساخت چیدمان “زندگی” را در سال 1391 آغاز و بیش از سه سال روی اجزای‌ مختلف آن کار کرد. او تعمداً خمیر کاغذ را انتخاب کرده که هم آثار ارزشمندی از بزرگان هنر ایران با استفاده از مدیوم پاپیه ماشه آفریده شده و هم به طور عینی و نمادین بر مفهوم بازیافت تاکید دارد. این اثر هنری روایتی شعرگونه است درباره‌ شکوه و جلال زندگی و همچنین تصویری از گذشت زمان. شیوه‌ شگفت‌انگیز او در ارائه این اثر هنری، توصیف‌گر باور هنرمند به ارزشمندی زندگی‌ست که با امضای خاص او در  زیباشنایی به نمایش درآمده است. “زندگی” بر نمایش‌وارگی مجسمه و چیدمان تاکید دارد.

 سمیرا علیخانزاده متولد 1346 تهران و فارغ‌التحصیل رشته نقاشی است. علیخانزاده با نگاهی به آینده خاطرات گذشته را یادآور می‌شود بعد از اولین نمایشگاه آثار نقاشی خود، دیگر هیچ‌گاه نقاشی نکرد و توجهش را در تولیدات هنری به سمت “مدیوم جدید” برد، مدیومی که از زمانه‌ خود بود. عکس‌های خانوادگی را به عنوان ماده‌ خام کارهایش برگزید و با دست‌بردن در این تصاویر، ایده‌هایی درباره‌ی هویت و خاطرات را واکاوی کرد. با جدا کردن پرتره‌هایش از زمینه در عکس‌های قدیمی و قرار دادن آن‌ها روی توری فلزی، بیننده را به جستجوی روایتی تصویری به جای تنها نگاه‌ کردن به عکس سوق می‌دهد.

علی میرعظیمی هنرمند جوان، متولد 1363 در اصفهان زندگی و کار می‌کند. میرعظیمی با گذار و تجربه در مدیوم‌های مختلف مثل سینما، نوشتار، هنر‌های تجسمی و … آثار هنری روایت‌گونه،‌ خود را می‌سازد. او با نگاهی به نارسایی‌های زبان و رویا، چیدمانی کنشگر آفریده که ایده‌ اصلی کار او مفهوم خواب و رویا، آموزش و مقایسه استعداد یادگیری زبان بین کودک انسان و “فنچ‌” نابالغ است.

بازدیدها: 14