هادی شفائیه دست به‌خاک می‌برد، زر می‌شد
هادی شفائیه دست به‌خاک می‌برد، زر می‌شد | «هادی شفائیه درعرصه عکاسی یک کیمیاگر بود؛ دست به‌خاک می‌برد، زر می‌شد. ۱۰روز وقت صرف خلق یک عکس می‌کرد و عکسی با ارزش معنوی بسیار می‌آفرید؛ به‌گونه‌ای که به‌لحاظ مادی، قابل قیمت‌گذاری نبود.»
هادی شفائیه دست به‌خاک می‌برد، زر می‌شد | استاد هادی شفائیه عکاس پیشکسوت در آخرین دقایق روز ۷ شهریورماه دارفانی را وداع گفت. جاسم غضبانپور با تایید این خبر، هادی شفائیه را پایه‌گذار رشته عکاسی در دانشگاه‌های کشور دانست.
به گزارش آتلیه اثرهنری به نقل از مجله نوریاتو به نقل از ایسنا، این‌ها اظهارات رسول اولیازاده ـ عکاس و مدیر پیشین خانه عکاسان ـ درباره زنده‌یاد هادی شفائیه است. شفائیه که از او به عنوان بنیانگذار عکاسی آکادمیک در ایران و پدر عکاسی نوین ایران یاد می‌شد و شامگاه ۷ شهریور در آمریکا از دنیا رفت.
هادی شفائیه متولد ۱۳۰۲ در تبریز بود که در سال ۱۳۱۲ برای نخستین بار عکاسی و چاپ و ظهور عکس را تجربه کرد. او در سال ۱۳۲۰ برای اولین بار در یک مسابقه عکاسی که انجمن فرهنگی ایران و فرانسه ترتیب داده بود شرکت کرد و برنده اول مسابقه شد. او نیم‌قرن پیش، شغل درآمدزایی چون داروسازی را رها کرد و به‌دنبال هنری که مقصدش معلوم نبود، رفت اما پس از دوسال موفق به تاسیس یک استودیو عکاسی شد.
شفائیه فروردین ۱۳۳۴ با افتتاح استودیوی «هادی» رسماً و به طور حرفه‌ای عکاسی را شروع کرد و تابستان همان سال نخستین کلاس عکاسی ایران را برگزار کرد.
او به عنوان طراح و پایه‌گذار رشته عکاسی در دانشگاه‌های ایران شناخته می‌شود که در سال ۱۳۴۹ مدیرگروه و رئیس دپارتمان عکاسی در پردیس هنر در دانشگاه تهران شد. شفائیه درباره اولین روز تدریسش در دانشگاه گفته بود «روزی که در دانشکده هنرهای زیبا برای نخستین‌بار قرار بر تدریسم بود صدایم به شدت میلرزید و از شوق بر خود میبالیدم، افسوس که پیشامدهای زندگی مانع آن شد تا گواهی تحصیلی و مدرک پایانی فارغ‌التحصیلان رشته عکاسی را خودم به آنها تقدیم کنم.»
فخرالدین فخرالدنی ـ عکاس پیشکسوت ـ معتقد است: «اگر او (شفائیه) همت نمی‌کرد، امروزه فارغ‌التحصیلان رشته عکاسی (در ایران) وجود نداشتند.»
اگرچه فعالیت‌های عکاسی شفائیه گونه‌های مختلف این هنر را در بر می‌گرفت ولی شهرتش بیشتر به خاطر پرتره‌هایی است که از بزرگان ادب و هنر ایران زمین مانند نیما یوشیج یا احمد شاملو خلق کرده است.
فخرالدینی در این زمینه نیز بیان کرده است، «او در تکنیک “پرتره” یک سبک صادقانه ایجاد کرد، مثلا از “راچ کاپور” عکسی گرفته بود که در عین زیبایی، سادگی نیز در آن مشهود بود.»
هادی شفائیه در سال ۱۳۶۷ به آمریکا مهاجرت کرد و ۳۰ سال بعد همانجا درگذشت؛ هنوز جزئیاتی از برگزاری مراسمی برای این عکاس در ایران اعلام نشده است.
سیدمجتبی حسینی ـ معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ـ در پیامی برای درگذشت شفائیه نوشته است: تاثیر استاد هادی شفاییه که برای پایه گذاری آموزش عکاسی در دانشگاهها و نگاه علمی به عکاسی کوشید، همیشه در عکاسی ایران دیده می شود و جریان عکاسی مرهون خدمات این شفاییه است. شفاییه با نگاه توسعه ای به آینده و تلاش برای آموزش عکاسی در دانشگاه، راهی را به رشد و توسعه هنر عکاسی گشود که امروز تاثیر آینده نگری و خدمت دلسوزانه این استاد عکاسی در جریان هنر عکاسی و آموزش عکاسی ایران دیده می شود. شفاییه در کنار عکس هایی که با نگاه خود ثبت کرد و به یادگار گذاشت، حرکتی ماندگار و موثر را در آموزش عکاسی بنیان نهاد. فقدان استاد هادی شفاییه را به جامعه عکاسی و هنر کشور تسلیت می گویم.
هادی مظفری ـ مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی ـ نیز در پیام تسلیت برای هادی شفاییه نوشته است: شفاییه پیشکسوت عکاسی ایران نقش موثری در پایه گذاری آموزش عکاسی دانشگاهی داشت و این حرکت به رشد و توسعه عکاسی و تداوم جریان رو به پیشرفت عکاسی کمک کرد. فعالیت در حوزه عکاسی و ایجاد زمینه آموزش عکاسی نام شفاییه را در تاریخ عکاسی ایران ماندگار کرد. درگذشت هادی شفاییه را تسلیت می گویم. روحش شاد و یادش گرامی باد.
بازدیدها: 10
آخرین دیدگاه‌ها