مکتب نقاشی زند وقاجار یا به اصطلاح درست تر “پیکر نگاری درباری”به آثار نقاشی اطلاق می‌شود که در دوره زندیه و از شیراز شروع شد و تا دورهٔ قاجار ناصری نیز ادامه پیدا کرد. این شیوه به عنوان سبکی منسجم و مکتبی متشکل در نقاشی ایران از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است که همه ویژگی‌های موضوعی و کاربردی یک مکتب نقاشی را دارد. این شیوه بیشتر از تلفیق ویژگی‌های هنرنقاشی سنتی ایرانی با عناصر و شیوه‌های از نقاشی اروپایی شکل گرفت که میراث دار دوران فرنگی سازی عصر صفوی می باشد. هرچند که می بایست ریشه های این جریان را در دوران صفوی جست و جو کرد اما چنین آثاری ابتدا در دوره زند و در ادامه آن در دوره قاجار شکل مشخص خود را یافت و در دوران فتحعلی شاه قاجار به اوج خود رسید.