فراخوان ارسال مقالات به سمپوزیوم بین المللی “هنر و بعد چهارم” | پس از ظهور هندسه‌های غیر اقلیدسی و نظریه نسبیت خاص آلبرت اینشتین در سال ۱۹۰۵ میلادی، ابعاد دیگر هستی، به ویژه بُعد چهارم، اهمیت بسیاری یافت و موجب ایده‌های جدیدی در کارهای بسیاری از هنرمندان قرن بیستم گردید. در این دوران، کوبیست‌ها، سورئالیست‌ها، فوتوریست‌ها و سایر هنرمندان پیشرو از مباحث ریاضی پیشرفته استفاده نموده تا تعاریف جدیدی از زمان، فضا و حرکت در آثار خود ایجاد نمایند. برای بسیاری، بُعد چهارم، مفهوم پیچیده‌‌ایست که نمایانگر «گذر از حوزه ی اطمینان عملگرا و نظر به دامنه گسترده‌ی فرصت‌ها است» (Charles Howard Hinton, ۱۸۸۴)‌.